بوش شناگر خسته آتلانتيك

بوش دراين ديدارتلاش كرد تا صدراعظم آلمان را دررابطه با سياست هاي خارجي آمريكا ازجمله سياست اين كشوردرخاورميانه ، شرق وجنوب شرق آسيا همسو سازد.

ورود بوش به مركز اتحاديه اروپا در بروكسل كه همراه با شديدترين تدابير امنيتي بود در شرايطي صورت گرفت كه هزاران تن از مردم اروپا عليه اين سفر دست به تظاهرات زدند.

ديداربوش ازاروپا كه توجه ناظران سياسي را به خود جلب كرده دربرگيرنده مسائل متعددي است كه نخستين آن تلاش براي ترميم شكاف عميق ميان دو سوي آتلانتيك است .

ازمهمترين موضوعات مورد بحث بوش با سران 26 كشورعضو اتحاديه اروپا مساله دورنماي روابط دو سوي آتلانتيك، صلح خاورميانه، دموكراسي در منطقه ، افغانستان، عراق، تلاش آلمان براي پيوستن به 5 كشور عضو دائمي شوراي امنيت ، تصميم اروپا به لغو تحريم فروش تسليحات به چين، فعاليت هسته اي صلح آميز ايران ومخالفت آمريكا با امضاء پيمان كيوتو در مورد تغييرات جوي زمين مي باشد.

با اينكه بوش تلاش مي كند تا ازمواضع گذشته خود نسبت به اتحاديه اروپا عدول كند اما اختلافات ميان اين اتحاديه و آمريكا بقدري عميق است كه امكان دست يابي به يك وحدت نظر مشترك ميان آمريكا واروپا حد اقل در شرايط فعلي وجود ندارد.

اين اختلافات زماني شدت گرفت كه دونالد رامسفلد وزير دفاع آمريكا در سال 2003 ودر پي مخالفت فرانسه وآلمان با اشغال عراق ازقاره اروپا به عنوان" قاره پير وبي خاصيت " ياد كرد.

 اظهارات توهين آميز رامسفلد، رهبران دو كشورمهم و قديمي قاره اروپا يعني آلمان وفرانسه را كه سياست هاي نسبتا مستقل تري در قبال آمريكا دارند بشدت رنجاند.

از سوي ديگرروابط سنتي موجود ميان كشورهاي اروپائي بويژه فرانسه وآلمان با كشورهاي مسلمان خاورميانه واختلاف ديدگاه هاي اين كشورها با سياست هاي خاورميانه اي نو محافظه كاران آمريكا در اين منطقه حساس وبحران زا مانع  ذوب شدن يخ موجود ميان روابط اروپا وآمريكا خواهد شد.

بوش دردوره نخست رياست جمهوري خود به خاطر مواضع تند وزير دفاع آمريكا وساير تند روهاي كاخ سفيد در قبال برخي كشورهاي اروپائي بشدت دچار انزواي سايسي شد، اما وي در آغاز دوره دوم رياست جمهوري خود تلاش كرد تا آمريكا را به اروپا نزديك سازد وفصل جديدي در روابط ميان اين كشورها و آمريكا بگشايد.

تلاش ديگري كه بوش درجريان سفر 5 روزه  خود به اروپا به عمل آورد تبديل فضاي سياسي حاكم برگفتگوهاي جمهوري اسلامي واتحاديه اروپا به فضائي غبار آلود، امنيتي، نظامي، و پر از ترديد بود.

رئيس جمهوري آمريكا درمذاكرات فشرده خود با سران اتحاديه اروپا نتوانست اين فضاي تفاهم آميزرا تغيير دهد زيرا روابط ايران وكشورهاي اروپائي وارد مرحله اي شده كه امكان تاثير گذاري بر روي آن وجود ندارد.

درعين حال روسيه نيزبرپايبندي خود نسبت به ادامه همكاري هسته اي صلح آميز با جمهوري اسلامي تاكيد كرده و لذا ديداربوش با ولايديميرپوتين رئيس جمهوري روسيه در" براتيسلاوا" پايتخت اسلواكي نيز آنچنان كه انتظار مي رود موفقيت آميز نخواهد بود.

با توجه به اين كه سفررئيس جمهوري آمريكا به " قاره پير" عليرغم جنجال هاي تبليغاتي هيچگونه دستآورد مثبتي براي كاخ سفيد بهمراه نداشته مي توان گفت كه جرج بوش درواقع به شناگرخسته اي در اقيانوس آتلانتيك مي ماند كه تا رسيدن به ساحل فاصله زيادي دارد.

درواقع رئيس جمهوري آمريكا هرگز نخواهد توانست سياست هاي مستقل اروپا را با خود هماهنگ نمايد بلكه بايد سياست هاي خود را نسبت به خاورميانه تعديل كند زيرا اروپا منافعي درمنطقه دارد كه نمي تواند از طريق دنباله روي سياست هاي آمريكا اين منافع را به خطر بياندازد.